Aleja Wyzwolenia – powstanie, modernizacja i przebudowa

* * *

Opracowanie tematu na podstawie informacji zawartych w Encyklopedii Szczecina wydanej przez Szczecińskie Towarzystwo Kultury z 2015 roku, wikipedia.pl, encyklopedia.szczecin.pl, materiałow prasowych na przestrzeni lat, informacji zawartych na stronie Tramwajów Szczecińskich i wiedzy własnej. Wspomnienia Prezydenta Piotra Zaremby w książce "Wspomnienia Prezydenta Szczecina 1945 - 1950" wydanej w 1980 roku przez Wydawnictwo Poznańskie, a złożonym do druku w 1977 roku, s.585. Dokumentach projektowych Pracowni Projektowej Dróg i Mostów Ryszard Kowalski ze Szczecina. Relacje "prasowe z 1976 roku", relacje prasowe "od 2011 roku i prac trwających obecnie"

Aleja Wyzwolenia jest jedną z głównych ulic miasta przebiegająca przez dzielnicę Śródmieście. Biegnie po lekkim łuku z południowego wschodu na północny zachód od placu Żołnierza Polskiego do ulic Krasińskiego i Słowackiego.

Powstała ok. 1862 roku na terenie nowo tworzącej się części miasta Grünhof (Zielony Dwór) po wojnie (Bolinko),

(z rozparcelowanego majątku "Zielony Dwór" w 1840 roku i włączony w obszar własności miejskiej, a w 1857 przekształcony w przedmieście. Od tego czasu nabierała charakteru miejskiego).

pod nazwą Mühlenstraße (Słowackiego), na odcinku od zbiegu ulic Słowackiego i Krasińskiego do obecnego placu Kilińskiego (Grünhofer Markt), a następnie od 1872 roku pod tą nazwą na odcinku od rozwidlenia dróg do Polic i Grabowa (obecnie skrzyżowanie ulic Mazowieckiej, Matejki i Roosevelta), stanowiąc wraz z późniejszym fragmentem ulicy Heinrichstraße (Ofiar Oświecimia) część drogi pod nazwą Pölitzerstraße, prowadzącej z miasta do Polic (pod tą nazwą kończyła swój bieg przy skrzyżowaniu z obecną ulicą Kadłubka).

Po likwidacji miejskich fortyfikacji w końcu XIX wieku lata 70. i 80 rozpoczęto budowę kamienic w rejonie rynku na Kilińskiego, a bliżej Śródmieścia wille. Środkiem ulicy poprowadzono trasę tramwaju konnego a później elektrycznego. W rejonie obecnego placu Rodła znajdował się trójkątny plac zalesiony drzewami. Pölitzerstrasse także została zabudowana kamienicami. Bombardowania z 1944 roku obróciły w perzynę niemal całą Moltkestrasse. Z całej ulicy w dość dobrym stanie zachowały się 3 kamienice przy skrzyżowaniu z obecną ulicą Małopolską. Po innych budynkach zostały tylko wypalone cegły.

Aleja Wyzwolenia powstała z dwu przedwojennych ulic Moltkestrasse (Wyzwolenia) oraz Pölitzerstrasse (Policka). Moltkestrasse zaczynała się placu Żołnierza i prowadziła do obecnego placu Rodła”. Od obecnego placu Rodła przechodziła w Pölitzerstrasse, która była jej kontynuacją.

Po II wojnie światowej zmieniono nazwy Moltkestrasse na ks.Jaromira i Pölitzerstrasse na Roosevelta.

Już w 1947 roku narodziła się koncepcja odbudowy, a w zasadzie całkowitej przebudowy ulicy. Prezydent Piotr Zaremba wspominał:

(...) 6 grudnia, po szczegółowej rozmowie z architektem Adolfem Ciborowskim zatwierdziłem przedstawiony mi przez niego szkicowy projekt rozwiązania północnej części śródmieścia. Chodziło tu o poszerzenie ówczesnej ulicy Jaromira, co pozwoliło w dalszej przyszłości stworzyć nowa trasę Alei Wyzwolenia. Ileż to musiałem zużyć energii na przekonywanie kogo trzeba i kogo nie trzeba, że nie można tej ulicy odbudować w jej przedwojennej szerokości i należy zawczasu zarezerwować pasmo dla przeprowadzenia w przyszłości dwukierunkowej arterii. Aby spór ten przeciąć, kazałem przystąpić do rozbiórki ruin, które hamowały wlot przyszłej Alei Wyzwolenia w Plac Żołnierza.

W latach 50. XX wieku przymierzano się do odbudowy ulicy i wybudowanie drugiej nitki jezdni, co skutkowało wykonaniem dokumentacji projektowej jej odbudowy. W 1952 roku, w oparciu o projekt z 1948 roku, postanowiono ulicę Jaromira (Wyzwolenia) poszerzyć do 56 metrów. Miała ona być przedłużeniem Alei Niepodległości aż do ulicy Buczka (obecnie Piłsudskiego). Aleja miała stanowić reprezentacyjną cześć miasta, przeznaczoną wyłącznie dla ruchu pieszego. Ruch tramwajowy miała przejąć ulica Roosevelta i nowo projektowane odgałęzienie ulicy Matejki – od Buczka do Malczewskiego. Jak wiadomo częściowo plany te zmieniły się.

W roku 1959 wybudowano pierwsze po wojnie bloki mieszkalne, następne w latach 60. XX wieku powstały bloki mieszkalne pomiędzy placem Żołnierza a Piłsudskiego. Budynki zostały odsunięte o kilka metrów od przedwojennego chodnika – pozostawiono przed nimi pas zieleni zarezerwowany pod poszerzenie ulicy. W 1965 zmieniono nazwę na aleje Wyzwolenia, co było wynikiem konkursu wśród czytelników "Kuriera Szczecińskiego", a w latach 70. XX wieku skrzyżowanie M. Buczka (Piłsudskiego)/Wyzwolenia nazwano placem Rodła.

Przed wojną i trzydziestolecie powojenne Moltkestraße (Jaromira) - układ ulicy stanowił linię prostą. Dopiero w połowie lat sześćdziesiątych urbaniści zmienili jej kształt. Zachowując XIX-wieczny przebieg ulicy na odcinku od placu Żołnierza Polskiego do skrzyżowania z M. Buczka (Piłsudskiego), tuż za skrzyżowaniem jej bieg skręca w lewo. Nowy odcinek Jaromira (Wyzwolenia) wytyczony został na parcelach zniszczonych podczas działań wojennych kamienic 1, 2, 3, 4.

Ulicę Jaromira (Wyzwolenia) poszerzono do 50 metrów. Zachodnią stronę ulicy (przy aptece) stanowiła zachowana jezdnia o brukowanej nawierzchni, środkiem której biegło torowisko tramwajowe, z nieistniejącym już dziś skrętem w ulicę Mariana Buczka (Piłsudskiego). Idealnie środkiem ulicy ciągnął się dawny chodnik (jego miejsce zarezerwowano pod przyszłe torowisko tramwajowe). Powstało ono dopiero w latach 1975 - 7 podczas przebudowy Alei Wyzwolenia, a w miejscach szerokich trawników powstała druga jezdnia alei.

foto: S. Pleśniarowicz (KAW) ulica Wyzwolenia 1976, przebudowa ulicy

Tak na prawdę przebudowa ulicy ruszyła w połowie 1975 roku. Przebudowa trwała ponad dwa lata. Rozpoczęto poszerzanie ulicy wraz z centralnym układem torowisk tramwajowych na odcinku Plac Żołnierza Polskiego - Plac Rodła – skrzyżowanie z ulicą Lubomirskiego. Na odcinku alei noszącej przed wojną nazwę Pölitzerstrasse zachowało się kilkanaście przedwojennych kamienic – najwięcej w okolicach obecnego Ronda Giedroycia jadąc w stronę ulicy Krasińskiego.

Inwestycja prowadzono przez PEDiM przez cały okres jej trwania napotykała na ogromne trudności materiałowe, ludzkie, sprzętowe i częste zmiany w dokumentacji projektowej i zwiększanie zakresu prac.

Wykonawcą zadania była firma KPRI (Komunalne Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych). KPRI, oprócz prac na Wyzwolenia miała również w tym czasie też inwestycję na Jana z Kolna i Łady. Był to też okres kryzysu gospodarczego lat 70. XX wieku. Ogromne zadłużenie Polski, złe zarządzanie krajem, życie nad stan powodowało takie perturbacje.

Pod skrzyżowaniem alei Wyzwolenia z ulicą Rayskiego i ulicą Malczewskiego znajduje się jedyne w centrum miasta przejście podziemne. Jego budowa rozpoczęła się w roku 1979 a zakończyła w 1983.

(Zlikwidowano je częściowo w 2016 roku, bo zmieniła się wizja urzędników miejskich (likwidacja schodów zewnętrznych po obu stronach alei Wyzwolenia oraz schodów prowadzących na przystanki tramwajowe, wykonanie dodatkowo dwóch przejść dla pieszych przez aleję Wyzwolenia w miejscu obecnego przejścia podziemnego i w rejonie CH Galaxy, przed skrzyżowaniem z ulicą Rayskiego. Przejście podziemne nadal funkcjonuje ale bez możliwości wejścia na perony tramwajowe).

W rozmowie Marka Rudnickiego z Głosu Szczecińskiego (35), z 12 lutego 2016 z Ireneuszem Taterką, przed laty specjalistą ds. techniki Zjednoczenia Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej wynika niezadowolenie z tego faktu i jak wspomina.

Jedną bezmyślną decyzją sprowadza się Szczecin do roli zaścianka. Marnuje się nasze wizje rozwoju, których nie planuje się na rok, a na całe dziesięciolecia. W latach 70. robiliśmy wszystko, aby nadgonić lata ignorowania Szczecina.

To był tylko pierwszy etap przebudowy całego regionu miasta. Dziś nikt nie pamięta, że niegdyś w miejscu, gdzie powstała aleja, były dwie ulice, Moltkestrasse oraz Pölitzerstrasse, a pobliski plac, nazwany później Rodła, był zalesiony drzewami. Cały ten region był zmieniany na miarę XXI wieku. Dziś może tego nie widać, ale proszę popatrzeć na szeroką arterię z kilkoma pasami w obie strony i te planowane przejścia podziemne. Po ponad trzech latach budowy przejście udostępniono ludziom 13 stycznia 1984 roku.

Niestety, jak mówi nie zrealizowano całości projektu, bo zabrakło woli politycznej. W drugim etapie miały być wykonane prace pod całym skrzyżowaniem, tj. pod Malczewskiego i Rayskiego. Trzeci etap najbardziej spektakularny, związany z budową w Szczecinie Szybkiej Kolei Miejskiej. Pod ziemią miała być jedna z jej stacji, "Centralna", mniej więcej w miejscu gdzie stoi dziś "Oxygen"", a inna na Niebuszewie. Trasę między nimi, pociąg miał pokonywać w tunelu pod Wyzwolenia. A cała SSK, miała połączyć prawobrzeże z lewobrzeżem.

Przy alei w 1992 roku wybudowano kompleks Pazim, a 1 października 2003 funkcjonuje Centrum Handlowo-Rozrywkowe „Galaxy”. We wrześniu 2008 roku rozpoczęto budowę biurowca „Oxygen” na rogu z ulicy Malczewskiego (oficjalne otwarcie biurowca nastąpiło 4 listopada 2010).

W tymże roku (2010) rozpoczęto rozbiórkę odzieżowca „Dana”, która została przerwana. Budowa budynku rozpoczęła się we wrześniu 2011 roku, a ze względu na trudności przerwano wszelkie działania. Wznowiono je w 2012 roku, rozpoczynając budowę wieżowca „Hanza Tower”. Budowę ponownie wstrzymano w 2013 roku. Udało się jedynie wybudować trzy podziemne kondygnacje. Jak tłumaczyli przedstawiciele firmy J.W. Construction, wszystkiemu winny był kryzys w branży budowlanej. Według zapewnień, budowa miała ruszyć ponownie pod koniec 2015 roku.

W międzyczasie prowadzono jedynie prace związane z remontem zabytkowego budynku "Starej Dany" po dawnym budynku firmy odzieżowej "Dana" na potrzeby hotelarskie (w latach trzydziestych XX w. w budynku tym, przy ówczesnej Pölitzerstraße 30, mieścił się dom towarowy należący do znanej sieci Karstadt AG oraz fabryka odzieży męskiej (Herrenkleiderfabrik).

Jest hotelem 4-gwiazdkowym ze 102 pokojami, a całość oddana została w kwietniu 2015 roku. Po rewitalizacji budynek dysponuje 4 tys. m kw. powierzchni użytkowej. Obiekt ma pięć pięter, a w podziemiach oprócz niewielkiego parkingu ma także miejsce na saunę, solarium i salony odnowy.

Po kilku latach tj. w marcu 2017 roku wznowiono budowę obiektu. W październiku 2021 roku prace budowlane zakończono i po przeprowadzonych odbiorach Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Państwowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego, w tym roku planuje się uroczyste otwarcie budynku. Budowa Hanza Tower trwała 10 lat.

Powierzchnia użytkowa tego wielopiętrowego wysokościowca wynosi ponad 54 tys. m2, z czego największą część zajmuje powierzchnia mieszkalna - 22 tys. m2, z 480 lokalami, mniej, lokale handlowe i usługowe - prawie 18 tys. m2. Koncepcję architektoniczną obiektu opracowała pracownia Urbicon, jego generalnymi wykonawcami były firmy Calbud oraz J.W. Construction, natomiast deweloperem jest firma J.W. Construction. W najbliższej okolicy stoi Hotel Dana.

Po czterdziestu latach od ostatniego kapitalnego remontu - przebudowy ulicy (nie licząc napraw bieżących), Tramwaje Szczecińskie 4 lutego 2020 roku ogłosiły przetarg na przebudowę torowisk wraz z siecią trakcyjną od placu Żołnierza poprzez Wyzwolenia, plac Rodła, Wyzwolenia, plac Giedrojcia, dalej plac Sybiraków, Asnyka do dworca Niebuszewo.

Zakres robót określony został w dokumentach projektowych opracowanych przez DIM Pracownię Projektową Dróg i Mostów Ryszard Kowalski, z ulicy Sosnowej ze Szczecina.

Niebuszewo

Budowa węzła przesiadkowego i powiązanie pętli tramwajowej przy dworcu z nowo budowanym tunelem pod torami kolejowymi umożliwiającymi wejście na perony oraz północną część dworca.

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, pętla Niebuszewo po przebudowie

W ramach inwestycji przebudowane zostanie torowisko w na odcinku od ronda Giedrojcia do dworca Niebuszewo. Przebudowane zostaną chodniki, perony przystankowe, ścieżki rowerowe, postawione zostaną nowe słupy trakcyjne, oświetlenia uliczne, jak też cała infrastruktura podziemna (wodociągowa, energetyczna, kanaliza i ciepłownicza). Wybudowana zostanie sieć teletechniczna na potrzeby monitoringu miejskiego czy instalacja systemu informacji przeciwpożarowej. Wykonane zostaną nasadzenia zieleni wysokiej, urządzone od nowa trawniki czy elementy małej architektury.

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, Asnyka/Bogusławy po przebudowie

Przebudowany zostanie układ drogowy ulic Kołłątaja na odcinku od ronda Giedrojcia do ronda Sybiraków i Asnyka, ulica Orzeszkowej na odcinku od Asnyka do Kołłątaja oraz Boguchwały od Orzeszkowej do skrzyżowania z Asnyka.

Torowisko pętli ulicznej przy dworcu, zostanie zabudowane w żelbetowych płytach prefabrykowanych. Geometria torowiska na pętli będzie dostosowana do obecnych przepisów, tj. powiększone zostaną promienie łuków poziomych do 25 m z łukami przejściowymi. Na pętli będą 2 perony tramwajowe o długości 65 m każdy. Zbudowany też będzie nowy odcinek toru technicznego pomiędzy ulicą Boguchwały i Asnyka zamykający pętlę uliczną. Odcinek ten będzie stanowić połączenie awaryjne możliwe do wykorzystania tylko w niezbędnych przypadkach.

Plac Hołdu Pruskiego

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, Rodła/Matejki po przebudowie

Przebudowa jezdni, torowiska tramwajowego, ciągów pieszych, ścieżek rowerowych, sieci trakcyjnej i kolidującej infrastruktury podziemnej oraz zagospodarowaniu terenu elementami małej architektury w ramach inwestycji pn: „Przebudowa torowiska wraz z siecią trakcyjną na odcinku plac Żołnierza, plac Hołdu Pruskiego, Matejki, Piłsudskiego do placu Rodła”.

W ramach inwestycji zostanie położone nowe torowisko tramwajowe na podbudowie betonowej, po którym będą mogły jeździć autobusy, jak też samochody uprzywilejowane. Przebudowie ulegnie układ rozjazdów na skrzyżowaniu ulic Matejki i Piłsudskiego. Na skrzyżowaniu Plac Żołnierza wykonana zostanie nowa relacja skrętna torowa umożliwiająca skręt z Wyzwolenia w plac Żołnierza Polskiego i odwrotnie.

Plac Rodła z przyległościami

Inwestycja obejmuje przebudowę torowiska tramwajowego na całej długości. Torowisko w całości zostanie wykonane na podbudowie betonowej z zabudową nawierzchnią bitumiczną. W układzie torowym wykonane zostaną wszystkie brakujące relacje skrętne na placu Rodła oraz rozdzielone zostaną perony na wlocie północnym (osobny do skrętu w prawo i do jazdy na wprost i w lewo).

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, plac Rodła po przebudowie

Na odcinku od Wyzwolenia do Odzieżowej przebudowany zostanie w całości pas rozdziału pomiędzy jezdniami. Na dalszym odcinku przebudowie podlegać będzie cała szerokość pasa drogowego. W ciągu Piłsudskiego przebudowane zostaną istniejące torowiska, jezdnia i chodniki oraz nastąpi rozbudowa ulicy o ścieżki rowerowe.

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, Wyzwolenia po przebudowie

Przebudowana zostanie ulica Roosevelta, na której zlokalizowana zostanie zatoka odstawcza dla autobusów komunikacji miejskiej. W rejonie skrzyżowania z ulicą Wielkopolską przebudowane zostanie skrzyżowanie w sposób umożliwiający docelowe rozwiązanie drogowe obsługujące budynek Hanza Tower. Na odcinku pomiędzy ulicą Ofiar Oświęcimia a wjazdem na teren szpitala, przebudowany zostanie mur oporowy z uwagi na konieczność poszerzenia jezdni na Wyzwolenia.

Wykonana zostanie nowa sieć trakcyjna, oświetlenie, elementy systemu informacji pasażerskiej, odwodnienie nawierzchni dróg oraz usunięte kolizji z sieciami wodociągowymi, ciepłowniczymi.

W ramach inwestycji zakłada się przebudowę istniejących jezdni poprzez wykonanie całkowicie nowej konstrukcji jezdni na odcinku od ulicy Odzieżowej do ronda Giedroycia oraz w niezbędnych miejscach na pozostałych odcinkach. Co umożliwi dostosowanie na całym odcinku poruszania się po nim autobusów komunikacji miejskiej. Wszystkie przystanki zaprojektowane zostały jako przystanki autobusowo – tramwajowe.

W ciągu Wyzwolenia zlikwidowana zostania możliwość parkowania na chodnikach na odcinku od Odzieżowej do Ronda Giedroycia. Parkowanie dopuszczone będzie jedynie na wyznaczonych miejscach parkingowych. Na pozostałych odcinkach zachowano istniejące miejsca parkingowe. Na północnej jezdni Piłsudskiego pomiędzy Matejki a Wyzwolenia zaprojektowano zatoki postojowe dla autokarów na potrzeby hotelu oraz zatokę postojową TAXI.

Zreorganizowana zostanie pętla autobusowa na placu Rodła. Na potrzeby stanowisk odstawczych dla autobusów wykorzystana zastanie prawa strona ulicy Roosevelta oraz południowa strona Piłsudskiego na odcinku od placu Rodła Piłsudskiego.

źródło: DIM Pracownia Projektowa Dróg i Mostów, dokumentacja projektowa, plac Żołnierza po przebudowie

Umożliwiony zostanie wjazd na torowisko na Wyzwolenia przy skrzyżowaniu z ulicą Mazowiecką oraz na torowisko na ulic Matejki na skrzyżowaniu z ulicą Mazowiecką, przez to możliwe będzie obsługiwanie ruchu pasażerskiego wsiadających i wysiadających z autobusów na peronach tramwajowych we wszystkich konfiguracjach.

W związku z przebudową, zostanie też przerobiona sygnalizacja świetlna na placu Żołnierza w rejonie ulic Mazowieckiej i Wyzwolenia na placu Rodła, Wyzwolenia/Borysza, Wyzwolenia/Rayskiego/Malczewskiego, Wyzwolenia/Odzieżowa, Wyzwolenia/Felczaka i placu Giedrojcia.

Na przystankach przewidziano też tablice informacji pasażerskiej, wiaty i małą architekturę.

Remont tych torowisk i trakcji napowietrznej został podzielony na etapy ze względu na ich skomplikowanie. Roboty obejmą przebudowę torowisk w ciągu ulic Niepodległości, Wyzwolenia wraz z placami Żołnierza, Rodła, Giedrojcia dalej ulic Kołłątaja, Asnyka i przebudowę pętli koło dworca Niebuszewo.

Projekt również przewidywał przebudowę infrastruktury przystankowej, przebudowę wydzielonych peronów. Budowę miejsc postojowych, ścieżek rowerowych przebudowę chodników, oświetlenia, trakcji napowietrznej czy też sygnalizacji świetlnej na ciągach komunikacyjnych.

Termin składania ofert dla zainteresowanych firm ustalono na 29 kwietnia 2020 roku. Jednak ze względu na mnogość pytań potencjalnych wykonawców oraz modyfikacje dokumentacji spowodowały przesunięcie terminu przyjmowania ofert do 8 maja 2020, a później do 14 maja 2020 roku.

14 maja 2020 roku, w siedzibie Tramwajów Szczecińskich otwarto oferty na przebudowę tego ciągu komunikacyjnego. Na sfinansowanie zadania zamawiający przeznaczył kwotę 185 233 158,07. W przetargu wzięły udział 3 firmy:

• TORPOL S.A z Poznania – 186 586 760,28
• Budimex z Warszawy – 208 923 158,62
• ZUE S.A z Krakowa– 174 429 663, 24

1 września 2020 roku, Tramwaje Szczecińskie podały wynik wyboru oferty. Zgodnie z przewidywaniem została wybrana krakowska firma ZUE.

Jak podała wyborcza.pl 17 września 2020 roku, firma "Torpol" odwołała się od wyników przetargu, co wydłuży znacznie podpisanie umowy z ZUE Kraków. Jej oferta zdobyła 96,09 pkt. Zarówno za doświadczenie kierownika budowy, jak i za okres rękojmi zdobyła po 20 pkt. Jednak podała cenę wyższą o ponad 10 milionów złotych.

Jak podało radioszczecin.pl 2 listopada 2020 roku - Krajowa Izba Odwoławcza nie uznała zarzutów firmy TORPOL z Poznania, w całości je oddaliła. Umowa z ZUE Kraków powinna być podpisana jeszcze w listopadzie 2020. Urzędnicy już pracują nad czasowymi zmianami organizacji ruchu. Pierwszy etap przebudowy rozpocznie się od Ronda Giedroycia do pętli przy Dworcu Niebuszewo. Tramwaje Szczecińskie chcą jeszcze w tym roku podpisać umowę i przekazać plac budowy.

W piątek (11 grudnia 2020) została podpisana umowa z dobrze znanym w naszym mieście wykonawcą - firmą ZUE S.A. W styczniu 2021 rozpoczęły się prace, podzielono je na kilka etapów, ze względu na jego skomplikowanie. Pierwszy z nich prowadzony będzie odcinkowo od Dworca Niebuszewo do ronda Giedroycia oraz przebudowę torów na ulicy Matejki – od skrzyżowania z ulicą Piłsudskiego i wzdłuż dawnej alei kwiatowej do Placu Żołnierza. Trwają ostatnie prace przy projektowaniu optymalnych rozwiązań przy czasowych organizacjach ruchu.

9 stycznia 2021 roku, firma ZUE rozpoczyna prace I etapu przebudowy torowisk tramwajowych. Prowadzone będą na odcinku od ronda Giedroycia do pętli „Dworzec Niebuszewo”. przy całkowitym zamknięciu ruchu w ciągu tego odcinka.

W ramach tego etapu przebudowane zostanie torowisko na tym odcinku, jak też cała infrastruktura podziemna i nadziemna, zamontowana zostanie informacja pasażerska, powstanie nowa aranżacja przestrzeni użytkowej, jak nasadzenia zieleni wysokiej, powstaną od nowa trawniki czy elementy małej architektury.

Pętla przy dworcu stanie się węzłem przesiadkowym powiązanym tunelem z dworcem kolejowym. Przebudowany zostanie układ drogowy w tej okolicy. Na pętli powstaną 2 perony tramwajowe o długości 65 m każdy. Zbudowany też będzie nowy odcinek toru technicznego pomiędzy ulicą Boguchwały i Asnyka zamykający pętlę uliczną.

Od 23 stycznia 2021 roku rozpoczął się drugi etap przebudowy torowisk tramwajowych. Tym razem zabrano się za odcinek torów od placu Żołnierza Polskiego przez plac Hołdu Pruskiego i ulicę Matejki do ulicy Piłsudskiego. Zakończenie pierwszego jak i drugiego etap ma nastąpić w połowie października 2021 roku.

Od 10 kwietnia 2021 roku, ZUE wraz z podwykonawcami przystępują do kolejnego etapu przebudowy torowisk placu Żołnierza Polskiego, co wiąże się z wprowadzeniem zmian organizacji ruchu w rejonie placu aż do odwołania. Niemożliwy będzie przejazd dla ruchu ogólnego od strony Bramy Portowej w kierunku placu Rodła.

• Autobusy linii 76 między przystankami „Bytomska” a „Brama Portowa” po przejechaniu mostu Długiego pojadą trasą: Mała Odrzańska (Ucho Sternickiego) – Nabrzeże Wieleckie – Dworcowa – aleja Niepodległości.

• Przystanek „Plac Żołnierza Polskiego” dla linii 90 przeniesiony zostanie na peron wspólny z liniami 2 i 3 w kierunku placu Rodła (nr 11332).

• Autobusy linii A, B, C, G, H, 522, 529, 531 i 532 między przystankami „Brama Portowa” a „Plac Rodła” w kierunku placu Rodła kursować będą po torowisku tramwajowym.

Wciągu alei Wyzwolenia przebiega dwutorowa trasa tramwajowa, po której jeżdżą linie 2, 3, 10 i 12. Komunikację autobusową stanowią linie A, B, C, G, 53, 60, 59, 68, 101, 107.

* * *