Komunikacja miejska w roku 1970

* * *

Rozwój komunikacji miejskiej w Szczecinie w latach 1945 - 70

Druga wojna światowa pozostawiła ogrom zniszczeń w mieście (od 40 - 70%), najpierw naloty dywanowe w roku 1943 i 1944, utworzenie twierdzy Szczecin przez dowództwo niemieckie, później wycofywanie się wojsk niemieckich i wysadzanie mostów i wiaduktów, niszczenie maszyn i urządzeń których nie można było wywieźć, a dzieło zniszczenia dokonała armia czerwona, która wywoziła poprzez port szczeciński urządzenia i całe zakłady do Rosji .

Po objęciu na stałe miasta przez władze polskie 5 lipca 1945 roku, napływająca ludność musiała sprostać wyzwaniom odbudowując miasto po zawierusze wojennej. Między innymi z Poznania przyjechało 23 tramwajarzy, którzy uruchamiali szczecińską komunikację.

Faktem jest, że pierwsze lata były ciężkie i nie wszyscy wytrzymali tę próbę czasu, ale w miarę stale postępującej odbudowy miasta i jej obiektów przemysłowych tudzież przemyślanych inwestycji, systematycznie następowała stabilizacja.

Niekorzystny dla Szczecina był fakt braku fachowców, mimo, że niektóre miasta były również zniszczone, to jednak w miastach tych w większości przypadków pozostała rodzima kadra fachowców, Szczecin natomiast rozpoczynał swój start w odbudowie i zagospodarowaniu od stanu zerowego.

Uzyskane wyniki w ciągu tych 25 lat firmy, są imponujące, swój udział w budowie tych osiągnięć mają również szczecińscy tramwajarze. Monografia napisana w stylu socjalistycznym (takie czasy). Czytaj więcej monografia

* * * * * *

Monografia opracowana przez Alfreda Wielopolskiego wraz z współpracownikami - wydana przez Instytut Zachodniopomorski, finansowana w całości przez MPK z okazji dwudziestopięciolecia, wydrukowana w Szczecińskich Zakładach Graficznych mieszczących się na alei Wojska Polskiego 128. Podstawą tej monografii są materiały źródłowe zgromadzone w archiwum MPK tudzież informacje udzielone ustnie bądź w formie ankiety rozpisanej przez MPK w 1964 roku pomiędzy pracownikami najwcześniej zatrudnionym w firmie.

* * *

Materiały na WKZZ

Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne przygotowało materiały na Wojewódzką Konferencję Związków Zawodowych pn: "USŁUGI PRZEWOZOWE I WARUNKI PRACY MIEJSKIEGO PRZEDSIĘBIORSTWA KOMUNIKACYJNEGO" przygotowane w czerwcu 1970 roku za lata 1966 - 69. Czytaj więcej materiały

* * *

"Grzybek" oddany do użytku

Foto: Archiwum MZK

W dniu 5 grudnia oddano do użytku po wielomiesięcznej przebudowie skrzyżowanie przy Bramie Portowej. W ramach tej przebudowy wybudowano również tzw. "Grzybek", w którym znajdowała się dyspozytornia MZK. Dyspozytorzy MZK sterowali ruchem tramwajowym z tego miejsca. Motorniczowie tramwajów w tym okresie nie mieli możliwości automatycznej zmiany zwrotnic, a więc ktoś musiał tym sterować. Jeździło ich wówczas po Szczecinie około 380 wozów. W "grzybku" również była centrala ruchu, przez radiotelefony utrzymywano kontakt z autobusami i tramwajami.

Przed przebudową skrzyżowania w okolicach alei Niepodległości bardzo blisko Bramy Portowej stała na wysokim palu dyspozytornia, z której sterowano tramwajowymi zwrotnicami. Z tego stanowiska był doskonały widok na całe skrzyżowanie. Starzy tramwajarze nazywali ją "kurzą stopką".

Pod koniec stycznia 1969 roku w Miejskim Zarządzie Dróg i Mostów powstała koncepcja projektu tzw. "nastawni". W pracach brali udział: Wydział Ruchu szczecińskiego MPK, Komendy Miejskiej MO, "Miastoprojekt" Szczecin, "Transprojekt" i Miejski Zarząd Dróg i Mostów. Ustalono, że w pomieszczeniach nowo wybudowanego obiektu znajdować się będą pomieszczenia dla: w górnej części "Grzybka" dla dwóch dyspozytorów MPK oraz milicjanta, a w dolnej części kiosk "Ruchu", kwiaciarnia, 3 kasy biletowe, pomieszczenia dla pracowników MPK i dyżurnego elektryka, dwa pomieszczenia na telefony do użytku publicznego i WC.

23 stycznia 1970 roku zostało wydane pozwolenie na budowę przez Wydział Budownictwa, Urbanistyki i Architektury Prezydium MRN w Szczecinie. Projektantem był mgr inż. architekt Kazimierz Stachowiak z "Miastoprojektu Szczecin". Współpracowali przy projekcie mgr inż. architekt Eugeniusz Ryżewski i mgr inż. H. Suchodolski - weryfikatorzy, mgr inż. B. Balciewicz i mgr inż. J. Szkwarek - konstruktorzy, mgr inż. architekt Z. Menhard - kierownik pracowni.
Zródło informacji: Encyklopedia Szczecina suplement 2 - wydana w 2007 roku przez wydawnictwo "Dokument" - Oficyna Archiwum Państwowego w Szcecinie, strona 96 -97.
W 2007 roku "Grzybek" rozebrano, a plac przeznaczono pod zabudowę.

* * *

Strajk w komunikacji miejskiej

W dniach 18 - 22 grudnia strajkowały w Szczecinie 94 zakłady pracy w tym komunikacja miejska. Na ulice nie wyjechały tramwaje i autobusy. Strajk zakończono 22 grudnia.

* * *

Bilety komunikacji miejskiej w Szczecinie
obowiązujące w 1970 roku

Bilety miesięczne na jedną lub dwie linie linie autobusowe, na dwie linie autobusowe i jedną tramwajową, bilety sieciowe, bilety miesięczne na jedną lub dwie linie tramwajowe, na dwie tramwajowe i jedną autobusową lub na trzy linie tramwajowe.

* * *

* * *

Linie tramwajowe na dzień 1 stycznia 1970 roku

Linie tramwajowe nr 2, 7 i 8 jeździły na skróconej trasie z powodu przedłużającej się przebudowy ulic Energetyków i Gdańskiej.

Układ sieci tramwajowej w Szczecinie nawiązuje do osi tras biegnących po lewym brzegu Odry łączącej Pomorzany z Gocławiem portem i dużymi zakładami przemysłowym. Oś ta połączona liniami o palczastym układzie, przebiegała przez dzielnice mieszkaniowe jest główną trasą dojazdu przemieszczania się do zakładów pracy.

Centralnym węzłem w tym układzie jest Brama Portowa, a wadą są martwe pola komunikacji tramwajowej rozszerzającej się w miarę oddalania się od osi podstawowej w kierunkach peryferii miasta - Gumienieć, Świerczewa Pogodna i Krzekowa oraz Głębokiego, Niemierzyna, Niebuszewa i Warszewa. Połączenie tramwajowe pomiędzy dzielnicami miasta objętymi tym palczastym układem spełnia w ograniczonej stopniu linia okólna (nr 4), która przecina niektóre linie w/w układu w obrębie centralnego punktu komunikacyjnego Szczecina.

* * *