Komunikacja miejska w 1964 roku

* * *

Linia „58" przedłużona

Pracownicy Huty i mieszkańcy Stołczyna zaczynali się już martwić, że wykonany przez nich podjazd i pętla autobusowa przy Hutniczym Domu Kultury na ul. Kościelnej nie zostaną wykorzystane. Do dziś bowiem nie jeździ tam autobus, oczywiście nie dlatego, że MPK nie doceniło cennej inicjatywy hutników. Przyczyną był brak autobusów. Ostatnio Szczecin otrzymał nowe wozy i już od jutra linia „58" zostanie zasilona nowym autobusem. Jednocześnie linia ta zostaje przedłużona aż do ul. Kościelnej.

Wybrała "Żaneta Zięcina" "październik 1964 w Kurierze Szczecińskim" 8 października 2014 roku

* * *

Samoobsługa w pojazdach komunikacji miejskiej

W poszukiwaniu nowych metod usprawnienia przewozów pasażerskich w MPK przyjęty został generalny kierunek: samoobsługa. W Szczecinie osiągnięto już bardzo konkretne rezultaty i niezłe wyniki ekonomiczne. Oprócz bardzo poważnej obniżki kosztów złagodzono trudną sytuację kadrową MPK.

Od dłuższego czasu bowiem służba ruchu przedsiębiorstwa odczuwa brak ludzi - w szczególności motorniczych i kierowców. Były wypadki, że 10 proc. wozów nie wyjeżdżało z tego powodu na trasy. Przeszkolenie części konduktorów na motorniczych pozwoliło złagodzić te braki.

Po pierwszych próbach ustalono jako najwłaściwsze stosowanie samoobsługi w wozach silnikowych. Obecnie na wszystkich liniach (oprócz „4" i częściowo „3") silnikowe wozy tramwajowe jeżdżą w godzinach rannego szczytu bez konduktora (ten jest tylko w drugim wagonie). Oprócz tego autobusy linii „59" kursują cały dzień bez konduktora. Jednorazowe bilety sprzedaje tam kierowca, a karty miesięczne kasują sami pasażerowie.

W ostatnim czasie wprowadzono 17 wozów tramwajowych z zainstalowanymi kasownikami. W wozach tych (kursujących tylko po południu) nie ma konduktora i posiadacze kart miesięcznych obowiązani są sami przecinać bilety, kasując powrót z pracy. Z wozów tych nie mają prawa korzystać posiadacze abonamentów 10-przejazdowych zarówno normalnych, jak i ulgowych.

Po wprowadzeniu kasowników posypały się narzekania, że są one niewygodne, za wysoko umieszczone itp. Istotnie, kasowniki te, wykonane w warsztatach MPK, nie są najnowszym krzykiem myśli konstrukcyjnej. W czasie chybotania tramwaju lub jazdy na zakrętach przecięcie biletu w odpowiednim miejscu jest nie lada problemem.

Jak się dowiadujemy, w opracowaniu są nowe urządzenia znacznie sprawniejsze i łatwiejsze w obsłudze. Będą to automaty do kasowania i osobne urządzenia do sprzedaży biletów jednorazowych, ale musimy na nie jeszcze trochę poczekać.

Wybrał "Kazimierz Jordan" "Sierpień 1964 w Kurierze Szczecińskim" 20 sierpnia 2014 roku

* * *

Nowe poczekalnie autobusowe

W lipcu przekazano MPK wybudowane w czynie społecznym (z okazji uczczenia XX-lecia PRL) przez pracowników Szczecińskiej Stoczni Remontowej i Wytwórni Wózków Transportowych dwu poczekalni autobusowych mieszczących się przy rogu ulic Obotryckiej i Bandurskiego oraz Mieszka I.

* * *

Bilety autobusowe i tramwajowe normalne i ulgowe

* * *

Bilet opłaty za przejazd bez ważnego biletu

* * *

Długotrwała modernizacja ul. Gdańskiej

26 sierpnia 1964 roku zawieszona została komunikacja tramwajowa na Prawobrzeże w związku z długotrwałą modernizacją ul. Gdańskiej. Wzdłuż ul. Gdańskiej tramwaje zastąpiła komunikacja autobusowa. Po siedmiu latach tj. 2 stycznia 1973 r. przywrócono ponownie komunikację tramwajową na Prawobrzeże (Basen Górniczy). Umożliwione to zostało zakończeniem modernizacji (przebudowy) ul. Gańskiej. Skrócono wszystkie linie autobusowe kursujące do śródmieścia przedłużone na czas remontu. Stałymi przystankami dla komunikacji autobusowej została pętla na Basenie Górniczym.

* * *

Bilet bagażowy autobusowy

* * *

Linie tramwajowe

Sieć tramwajowa w ciągu piętnastoleniej pracy rozrosła się z 32,4 km w 1947 roku do 71,6 km linii w 1964 roku. Trasy poszczególnych linii tramwajowych niżej w tabelce.

Do najważniejszych inwestycji tego okresu była odbudowa istniejącej sieci jak i budowa uzupełniających przedłużeń i zakończenia ich nowymi pętlami między innymi:

* Odbudowa torów przy moście Długim i na ulicy Gdańskiej oraz budowa nowej bocznicy kolejowej do istniejących w ciągu ulicy magazynów. Linia tramwajowa biegnąca w ciągu ulicy Gdańskiej przed wojną jeździła przez Regalicę do lotniska w Dąbiu przez most Cłowy (wysadzony przez Wermacht w czasie wycofywania się z miasta) i kończyła swój bieg przy obecnej stacji benzynowej. Wzrastający ruch w komunikacji tramwajowej i autobusowej wymusił budowę nie istniejącej przed wojną węzłowej pętli zapewniającej połączenia z prawym brzegiem Odry i Regalicy. Węzłem tym był Basen Kaszubski (Górniczy).

* Położono nowe tory do Głębokiego. Były przedłużeniem istniejącej dawnej linii, która kończyła się u wylotu Aleja Wojska Polskiego patrząc od strony północnej. Przedłużenie torów do Głębokiego umożliwiło zasiedlenie niewykorzystywanych zasobów mieszkaniowych willowego osiedla, stojących do tej pory jako pustostany. Linia jeżdżąca tą trasą była oblegana szczególnie w porze letniej ze względu na istniejące jezioro. Położenie torów do Głębokiego zakończono pętlą tramwajową.

* Od ulicy Reduty Ordona przedłużono linię tramwajową 5 i 7 kładąc tory w ciągu ulicy Żołnierskiej i kończąc je pętlą przy ulicy Klonowica - Krzekowo.

* Od ulicy Ku Słońcu przedłużono trasę linii 8 co pozwoliło na włączenie Gumieniec w system komunikacji miejskiej i ułatwiło życie jej mieszkańcom.

* Przedłużono również trasę linii tramwajowej nr 4 od ulicy Powstańców Wlkp. do ulicy Budziszyńskiej co umożliwiło uzyskanie połączeń między liniami 3 i 4 na pętli Pomorzany.

* W okresie tym wybudowano również pętlę w Lesie Arkońskim co usprawniło ruch na linii tramwajowej nr 3.

* * *

Linie autobusowe

* * *

Już w 1947 roku zarysowała się potrzeba uzupełniania komunikacji tramwajowej bardziej elastyczną komunikacją autobusową. Komunikacja autobusowa spełniała rolę uzupełniającą w stosunku do tramwajowej oraz interwencyjnego środka komunikacji w godzinach szczytowych dla komunikacji tramwajowej jak również w przypadkach np. jednorazowego przewozu na imprezy teatralne lub sportowe.
W 1948 roku było 29 km linii autobusowych obsługiwanych przez 6 pojazdów, a w 1963 roku długość tras autobusowych wynosiła już 103,6 km i jeździło na nich 48 autobusów z 70, które posiadały na stanie zakłady komunikacyjne.
Zmiany zachodzące w następnych latach w układzie linii autobusowych spowodowane zostały koniecznością przewozu osób na prawym brzegu Odry, spowodowanynym wyłączeniem ruchu tramwajowego w ciągu ulicy Gdańskiej, zwiększonych przewozów w kierunku stoczni a dzielnicami mieszkaniowymi oraz budową nowych osiedli mieszkaniowych, które znalazły się poza zasięgiem istniejącej sieci tramwajowej. Wszystkie linie autobusowe z konieczności zostały wydłużone do śródmieścia ulica Wielka (Wyszyńskiego) lub ulicy Tkackiej, a które do tej pory kończyły swój bieg przy Basenie Kaszubskim (Górniczym).

* * *