Tramwaj KT4Dt Tatra z Berlina 2006 rok

Opracowanie tematu tramwaju tatra na podstawie materiałów z MZK Szczecin oraz informacji własnych

Tatra - KT4Dt w berlińskiej zajezdni



Tramwaj typu KT4Dt jest obok nowoczesnych berlińskich wagonów typową jednostką taborową w przedsiębiorstwie BVG Berlin. Jest to zestaw dwuczłonowy oparty na dwóch wózkach jezdnych. Jest konstrukcją będąca odpowiednikiem polskiego wozu 102N. Rozwiązania konstrukcyjne zastosowane w tym pojeździe są jednak nowocześniejsze niż w polskim wagonie. Wyprodukowane w latach 1983-84 przez CKD Praga. Wagony o których mowa przechodziły modernizację w latach 1994-96. Są to pojazdy o rozruchu tyrystorowym w przeciwieństwie do polskich wagonów 102N o przestarzałym sterowaniu oporowym. Kabina motorniczego posiada klimatyzację. Wózki jezdne i układ przeniesienia napędu zbliżone do konstrukcji polskiej. Wykonana modernizacja nadwozia gwarantuje wysoką funkcjonalność oraz czas eksploatacji bez większych remontów na około 15 lat. Zaletą jest również możliwość kontaktu pasażera z prowadzącym pojazd poprzez wewnętrzny interkom. Zdecydowanie bardziej przyjazne jest dla pasażera wnętrze wozu.

Rzut ogólny na wagon KT4Dt



Dane ogólne wagonu KT4Dt:

Długość ze sprzęgami - 19.054 mm
Szerokość - 2.180 mm
Wysokość do dachu - 3.110mm
Wysokość podłogi - 900 mm
Ciężar - 22.150 kg
Miejsc siedzących - 33
Miejsc stojących - 99
Prędkość maks. - 60 km/h
Szerokość toru - 1.435 mm
Napięcie nominalne - 600 V

Porównanie wagonów KT4Dt i 102N pod kątem walorów techniczno eksploatacyjnych wskazuje na wyraźną przewagę tramwaju KT4Dt w zakresie poziomu rozwiązań technicznych, jak i wykończenia wnętrza pojazdu. Parametry trakcyjne obu pojazdów są zbliżone. Różnice występują w obliczeniowej pojemności obu wagonów (dla KT4Dt -132 osoby, dla 102N-182 osoby). Jednakże z uwagi na ogólny stan techniczny wagonów 102N dla utrzymania tego potencjału tj. 15-16 zestawów w ciągłej eksploatacji (przy stanie inwentarzowym 20 szt) i wstrzymania decyzji o ich sukcesywnej kasacji w ciągu najbliższych 2 lat, należałoby dokonać remontu (modernizacji) prawie wszystkich tego typu pojazdów. Jednostkowy koszt takiego zabiegu szacuje się na ok. 8OOtys. - 1mln zł, co generuje kwotę ok. 15 min zł. Obecnie utrzymanie w ruchu pojazdów 102N ( bieżące naprawy i konserwacje ) pochłania 1200 tys. zł. rocznie. Utrzymanie dalej tego stanu rzeczy nie wydaje się możliwe. W związku z powyższym wymiana tego taboru staje się kwestią coraz bardziej palącą. Realną alternatywą tej sytuacji jest nabycie w pełni sprawnych i nowocześniejszych min. 20- 25 jednostek taborowych podobnego typu zapewniających przez okres ok. 12-15 lat bezawaryjną pracę z uwzględnieniem jedynie bieżących kosztów eksploatacyjnych (przy poniesieniu pewnych nakładów na adaptację taboru). Takie warunki wydaje się spełniać przy obecnym wstępnym rozeznaniu oferta przedsiębiorstwa BVG Berlin i daje szansę powstrzymania na okres najbliższych kilku lat lawinowej wręcz degradacji zużytego w dużym procencie taboru MZK Szczecin ( następną partią taboru kończącego swoją pracę jest 13 wozów typu GT-6, których wiek osiąga 50 lat i jak się wydaje dla części z nich jest to kres używalności).

Wnętrze wagonu KT4Dt