Autobusy VOLVO na ulicach Szczecina

* * *

Opracowanie: Zbigniew Wicik, Wiesław Pasiński, Tadeusz Piechota. Nr 4 i 10/11 1995 rok

* * *

Na lewobrzeżu Szczecina od 1 lutego br. pojawiło się 19 nowych przegubowych autobusów marki Volvo obsługuje je baza przy Klonowica. Jest to pierwsza partia z 40-tu, jakie otrzyma nasz zakład w ramach kontraktu podpisanego 16 czerwca 1994 r. przez Urząd Miasta Szczecina z koncernem Volvo. Pozostałe 21 autobusów dotarło już do Szczecina - ostatnie 2 sztuki dostarczono 24 marca 1995 roku. Ze względu jednak na brak zwolnienia z cła od tych wozów i braku środków finansowych w Urzędzie Miejskim na jego pokrycie, 18 autobusów znajduje się w Składach Celnych, 3 autobusy w Urzędzie Celnym szczecińskiego portu, które do 31 marca 95 r. miały być przekazane do jednego ze składów celnych i będą tam przebywały do czasu pomyślnego załatwienia problemu cła.

Autobusy już eksploatowane uzyskały dobrą opinię większości pasażerów, głównie za estetykę wnętrza, czytelne tablice kierunkowe i ich ogrzewanie. System grzewczy tych autobusów nie wymaga dodatkowych nakładów finansowych. Autobusy mają dobrą wentylację i dobre wygłuszanie wnętrza. Posiadają też dobrą izolację termiczną i podwójne przyciemniane szyby, co zapobiega utracie ciepła przy niskich temperaturach, a w lecie chroni wnętrze wozu przed nadmiernym nagrzewaniem. Wśród kierowców wozy te również uzyskały dobrą opinię dzięki automatycznej skrzyni biegów, co bardzo ułatwia pracę prowadzącego, silnikowi o dużej mocy (286 KM) i elastyczności, co ma istotne znaczenie przy wzrastającym natężeniu ruchu kołowego. Ponadto autobusy posiadają szereg nowoczesnych rozwiązań uwzględniających bezpieczeństwo pasażerów i zabezpieczeń przed uszkodzeniem niektórych podzespołów. Mimo wielu zalet, jakie posiada ten autobus stwierdzono również wady i niedokładności wykonania autobusów. Usuwają je pracownicy zaplecza technicznego w porozumieniu z pracownikiem serwisu Volvo pracującym na terenie bazy autobusowej.

* * *

Pracownicy NBA-I (Klonowica) w Finlandii

W dniach 18.03.1995 r. - 23.03.1995 r. przebywaliśmy w Finlandii na zaproszenie firmy "Carrus". Grupa nasza liczyła pięć osób, tj. naczelnik bazy, st.mistrz, elektromechanik, brygadzista i mechanik. Należy nadmienić, że koszty podróży i pobytu pokryła firma "Carrus". Pobyt nasz rozpoczął się od zwiedzania fabryki nadwozi autobusów komunikacji miejskiej "Carrus OY WIIMA", w Helsinkach. Następnie odbyło się szkolenie w zakresie instalacji elektrycznej, pneumatycznej i grzewczej.

W dniu następnym zwiedziliśmy zajezdnię autobusową komunikacji miejskiej w Helsinkach. Na terenie ww. zajezdni bazuje 190 autobusów trzech właścicieli. Autobusy te są obsługiwane w stacji obsługi znajdującej się na terenie zajezdni. Wiek autobusów eksploatowanych tutaj w komunikacji miejskiej nie może przekroczyć pięciu lat.

Praca zaplecza jest w pełni skomputeryzowana. Wyeliminowano tu dokumenty obrotu materiałowego. Magazyn części zamiennych jest bezobsługowy, a pobierający części fakt ten rejestrują w komputerze. Pracownicy zaplecza wyposażeni są we wszystkie niezbędne narzędzia, dostępne na każdym stanowisku pracy. Taka organizacja pracy pozwoliła na likwidację narzędziowni. W zapleczu zatrudnionych jest 54 pracowników.

Zakres prac ogranicza się do wykonywania obsług technicznych, napraw awaryjnych i mycia autobusów. Nie wykonuje się: przeglądów rejestracyjnych, czynności diagnostycznych, napraw powypadkowych i jakichkolwiek remontów. Nie wykonuje się także prac lakierniczych z wyjątkiem likwidacji drobnych uszkodzeń karoserii. Wszystkie ww. prace wykonują inne wyspecjalizowane zakłady m.in. "Carrus OY WIIKA".

Kierowca odpowiada za sprawność techniczną autobusu, czystość (sprząta codziennie), zleca naprawy. Jest łącznikiem między właścicielem autobusu a warsztatem. Nie istnieje pojęcie "oszczędność paliwa". Czynność tankowania paliwa odbywa się w czasie sprzątania wnętrza autobusu. Ilość wydanego paliwa rejestruje komputer. 0 zużyciu paliwa informowany jest wyłącznie właściciel.

Stanowiska autobusów na parkingach wyposażone są w instalację elektryczną, do której podłączony jest każdy autobus w celu podgrzewania płynu w układzie chłodzenia. Autobusy komunikacji miejskiej w Helsinkach poruszają się na wydzielonych pasach ruchu a stan nawierzchni dróg jest zbliżony do idealnego. Autobusami kierują również kobiety. Odpowiednia częstotliwość kursowania wyklucza przepełnienie autobusów i stwarza komfortowe warunki podróży.
W dniu 22.03.1995 roku odwiedziliśmy fabrykę firmy "Carrus OY AJOKI" w Tampere. Produkuje się tam nadwozia autobusów komunikacji międzymiastowej oraz wersji turystycznej. W tym samym dniu przebywaliśmy również w fabryce "Carrus OY DELTA" w miejscowości LIETO. Tutaj produkuje się wyłącznie autobusy w wersji turystycznej wysokiej klasy.

Nadwozia wszystkich autobusów firmy "Carrus" produkuje się wyłącznie ze stali nierdzewnej na nadwoziach renomowanych firm samochodowych takich jak: Volvo, Scania, Mercedes i MAN, co zapewnia długą żywotność pojazdu. Zwiedzając poszczególne wytwórnie autobusów mieliśmy możliwość poznania wszystkich etapów produkcji autobusów. Ekipa nasza była przyjmowana z wielką życzliwością przez przedstawicieli "Carrusa", a cała oprawa tej wizyty i wrażenia będą zawsze mile wspominane.

* * *

Volvo - czas na krótka ocenę

Od wprowadzenia do eksploatacji pierwszych 19 autobusów Volvo B 10 minęło już 8 miesięcy. Okres ten pozwala na pewne spostrzeżenia i uwagi co do sprawności technicznej ww. autobusów po przejechaniu około 70.000 km.

Nie jest zgodna z prawdą opinia, że takie autobusy jak Volvo nie psują się, a w związku z tym należy zredukować załogę w bazie technicznej. Już po pierwszych dniach eksploatacji było dużo problemów z układem pneumatycznym autobusów.

Przedstawiciel Volvo zlecił nam wyeliminowanie przewodu od sprężarki do regulatora ciśnienia, co poprawiło efektywność pracy sprężarki. Pojawiły się także wycieki oleju z układu napędu wentylatora i tutaj też zlecono nam wmontowanie dodatkowego przewodu redukującego ciśnienie w tym układzie.

Zmorą dla pracowników silnikowni były wycieki oleju z przewodów od turbosprężarki do pokrywy głowicy. W autobusach, które weszły do eksploatacji w sierpniu i wrześniu ww. usterki pojawiły się także. Nadwozia firmy Carrus zapewniają nam również wiele pracy. Największym problemem są zwarcia instalacji elektrycznej przystanków "na żądanie" montowanej w poręczach i nie tylko. Oświetlenie stopni drzwi funkcjonuje nieprawidłowo - przy otwarciu jednych drzwi oświetlają się wszystkie stopnie niezależnie od pory dnia. Stąd żywotność żarówki halogenowej w lampie oświetlenia stopni jest bardzo krótka, a koszt jednej żarówki sprowadzonej z Finlandii wynosi 37,00 nowych zł. Lampy oświetlenia tablic rejestracyjnych są zbyt delikatne i często autobus wyjeżdżający z myjni, wyjeżdża bez niej. Zawory elektromagnetyczne drzwi psują się systematycznie, a cena takiego zaworu to ponad 1.800,00 nowych zł. W kilku autobusach pojawiły się pęknięcia poszycia w okolicy tylnych lamp.

Po sześciu miesiącach eksploatacji autobusów okazało się, że obrotnice wymagają dodatkowego montażu podkładek regulacyjnych pod ślizgacze oraz wymiany z powodu wygięcia obrzeży pokryw obrotnicy. W połowie września dwóch pracowników firmy Carrus usunęło usterki obrotnic w dwóch autobusach, w pozostałych wykonają to nasi pracownicy, oczywiście na koszt firmy Carrus. Dodatkowej pracy dostarczają nam pasażerowie demolując obudowy silników nagrzewnic, znajdujących się pod siedzeniami. Problemem jest również fakt, iż do chwili obecnej magazyn części Volvo w Płoni nie sfinalizował umowy z firmą Carrus na dostawę części do nadwozi, a tym samym okres oczekiwania na zamówiona części jest bliżej nieokreślony.

Z wszelkimi naprawami pracownicy nasi radzą sobie doskonale. W dniach 09.10.95 - 17.10.95 r. Volvo Truck Poland w Warszawie zorganizowało szkolenie mechaników nt. naprawy silników w autobusach Volvo. Koszt szkolenia ponosił zakład Volvo. Pomimo wymienionych mankamentów autobusy Volvo doskonale prezentują się na ulicach miasta, podnosząc jego estetykę. Należy mieć nadzieję, że nie pojawią się nowe problemy związane z ich eksploatacją.

* * *