Most Portowy - Parnitzbrücke - Hafenbrücke

* * *

Materiały potrzebne do opracowania histori Mostu Portowego zaczerpnąłem z portalu Sedina i zeszytów szczecińskich - zeszyt nr 6 opracowanego przez Ryszarda Kotlę "Lange Brücke, Hansa Brücke, Most Dugi - Historia Szczecińskich Mostów".

Pierwszy most nad rzeką Parnicą pojawił się pod koniec XIII wieku. Miasto Szczecin zdecydowało się na wybudowanie mostu. Most ten wpisuje się w trasę budowanej w tym okresie tzw. Kamiennej Grobli łączącej Szczecin z Dąbiem leżącym nad rzeką Płonią. W tamtym czasie Dąbie częściowo należało do kołbackiego klasztoru Cystersów, a częściowo miało prawa miejskie i własny samorząd. Dąbie było partnerem dla Szczecina w sprawach gospodarczych. Miasto leżało na trasie tranzytowej do wschodnich rubieży księstwa zachodniopomorskiego. W Dąbiu również mieli swoją siedzibę książęta pomorscy.

Przez wiele stuleci most Parnicki był drewniany. Na planach, sztychach i mapach most Parnicki przedstawiany jest łącznie z Kamienną Groblą z niewielkimi zmianami. Od końca XVIII wieku most niewiele się zmienił. Dopiero w latach 1904 - 1905 zbudowano nad rzeką Parnicą most stalowo - żelbetowy, ze środkowym przęsłem zwodzonym. Długość tego mostu łącznie z filarami wynosiła 90 metrów, a szerokość 17,5 metra. Most parnicki w 1945 roku został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie.

* * *

* * *

Po II wojnie światowej, dla zapewnienia połączenia z miejscowościami leżącymi na prawym brzegu Odry, wojsko wybudowało w 1948 roku tymczasowe mosty typu Baileya nad Odrą, Parnicą i Regalicą. W 1955 roku przejęto od władz rosyjskich rejon Łasztowni z przyległościami tj dawnym Portem Wolnocłowym z dwoma basenami portowymi, co pozwoliło na wybudowanie Mostu Długiego a oddanego do użytku w 1957 roku. W tym okresie rozważano możliwość budowy mostu stałego przez rzekę Parnicę.

Właściwe prace nad odbudową ulicy Łasztowej rozpoczęły się w latach sześćdziesiątych. W związku z poszerzeniem ulicy Wielkiej (obecnie Wyszyńskiego) i Gdańskiej, to samo uczyniono również z Łasztową. Otrzymała ona dwie niezależne jezdnie z wydzielonym torowiskiem tramwajowym pomiędzy nimi. Wybudowano też nowy, poszerzony oraz znacznie podwyższony most Portowy na Parnicy (dawniej im. Żmogusa). Dojazdy do niego zostały umiejscowione na specjalnych nasypach. W ten sposób ulica Łasztowa stała się nowoczesną i bezkolizyjną arterią komunikacyjną, łączącą ciąg poszerzonej ulicy Gdańskiej ze Starym Miastem.

Most Portowy zaprojektowany został przez mjr inż. Tadeusza Białobrzeskiego. Został oddany do użytku mieszkańcom miasta w roku 1964 w ciągu ulicy Łasztowej (Energetyków). Środkowe przęsło Mostu Portowego, w świetle posiada 23 metry szerokości, a skrajnie po 33 metry. Od chiwli oddania wielokrotnie remontowany i zabezpieczany nadal służy mieszkańcom miasta.

* * *

* * *