 |
 Menu 1879-1929 Lata 20-40 XX wieku Lata 50–80 XX wieku |
Pętla tramwajowa Potulicka* * * Temat opracowano na podstawie materiałów z archiwów MZK, WPKM, opracowania BPBK w Szczecinie z roku 1977 "Osiągnięcia projektowania komunalnego na ziemi szczecińskiej", enuncjacji prasowych i informacji własnych. Zdjęcia z roku 1995 z archiwum Tramwajów Szczecińskich.
Charakterystyka obiektu
Metamorfoza ulicy i pętli Potulicka Po 44 latach miasto zdecydowało się na remont pętli wraz z ulicami Potulicką i Narutowicza (pętlę oddano do użytku 14 czerwca 1969 roku). W międzyczasie przeprowadzano naprawy i remonty bieżące, które nie przynosiły pożądanego efektu. Remont rozpoczął się w listopadzie 2013 roku.
Ogłosiło przetarg na wykonanie dokumentacji projektowej o wartości powyżej 60 tysięcy euro, a przedmiotem była przebudowa ulic ,chodników, całej infrastruktury technicznej, torowiska tramwajowego, w następującym zakresie: • ulica Potulicka - od skrzyżowania z ul. Narutowicza do końca pasa drogowego wraz z pętlą tramwajową, • ulica Narutowicza - od skrzyżowania z ul. 3 Maja do skrzyżowania z ul. Potulicką, • ulica Kaszubska - od skrzyżowania z ulicą Czarnieckiego do ulicy Czackiego, • ulica 3 Maja - od skrzyżowania z ulicą Narutowicza do skrzyżowania z ulicą Owocową; • ulica Czarnieckiego i odcinek ulicy Owocowej.
Autorem nowej dokumentacji projektowej jest konsorcjum firm: Biuro Inżynierskie „DAMART” s.c., R. Bednarski, J. Kraśniański ze Szczecina, Biuro Projektów Infrastruktury Komunalnej, Janusz Żabiełowicz ze Szczecina.
Trzech wykonawców chciało przebudować ulicę Potulicką i fragment ulicy Narutowicza. W poniedziałek 22 kwietnia 2013 roku w Urzędzie Miasta Szczecin otwarte zostały oferty w przetargu. Swoje oferty złożyły: • Energopol Szczecin S.A., który chce realizować zadanie za kwotę 35.303.625,10 zł, • Konsorcjum Szybki Tramwaj sp. z o.o. – Strabag: zaproponowana cena 43.517.872,68 zł, • Konsorcjum Eurovia Polska – Eurovia C.S. zaproponowana cena 55.833.361,99 zł. 3 czerwca 2013, UM dokonał wyboru firmy, która przebuduje ulice Potulicką i Narutowicza. Jest nią Energopol Szczecin S.A. Z projektu wynika, że koszt remontu znacznie przekroczy 37 mln zł. Dlatego miasto postarało się o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego. Zarząd Województwa Zachodniopomorskiego podjął decyzję w sprawie udzielenia dofinansowania tego projektu kwotą 18 milionów złotych. Umowę na remont obu ulic, prezydent Piotr Krzystek podpisał z Maciejem Konarzewskim, dyrektorem firmy Energopol w dniu 26 września 2013, przekazanie placu budowy n stąpiło w październiku, a w listopadzie 2013 roku otrzymał dokument zezwalający na rozpoczęcie prac. Tak naprawdę remont ulic Narutowicza i Potulickiej wraz z pętlą rozpoczął się w połowie marca 2014 roku. Wcześniej bo od listopada 2013 roku, aż do połowy marca 2014 roku, wykonywana była inwentaryzacja i harmonogramy poszczególnych robót (prace podzielono na etapy), jak również prowadzono prace projektowe. Cały teren zbadany został georadarem, bo spodziewano się, że pod ziemią w czasie robót może pojawić się wiele niespodzianek (bunkry, fundamenty starych budynków, schrony, niewybuchy). Dopiero w styczniu i lutym przeprowadzono wycinkę drzew - najwięcej wycięto przy pętli tramwajowej. Jednocześnie ZDiTM zmienił trasę linii 529. W połowie marca 2014 roku prace rozpoczęto w dwóch miejscach - w okolicach ulicy Potulicka/Piekary i ulicy Czarneckiego, dzięki temu tramwaje linii 1, 4 i 9 jeszcze jakiś czas jeździły bez zakłóceń, a i jezdnie również były przejezdne. We 15 kwietnia 2014 wyłączono z ruchu ulice Potulicką – od jej początku za pętlą tramwajową do skrzyżowania z ulicą Narutowicza ze skrzyżowaniem włącznie, ulicę Narutowicza na odcinku od ulicy Potulickiej do alei 3 maja. Wyłączono je z ruchu po porannym szczycie komunikacyjnym. Wstrzymano ruch tramwajów, tramwaje 1 i 9 pojechały zmienionymi trasami. Uruchomiono linie autobusowe zastępcze 801, 804. Od tego czasu na ulicy Potulickiej i Narutowicza w okresie dwu lat praca trwała ze zmiennym szczęściem. Główny wykonawca robót "Energopol" i jego podwykonawcy pracowali zrywami. Raz było sporo brygad pracujących na inwestycji, raz pracowało ich niewielu. Efekty prac można było zobaczyć dopiero po zakończeniu budowy infrastruktury podziemnej (kanalizacja, gaz, telekomunikacja, energetyka).
W ciągu ulicy Potulickiej i fragmencie ulicy Narutowicza wykonawca wymienił infrastrukturę podziemną, położył nowe torowiska, zawiesił nową sieć trakcyjną na nowych słupach trakcyjnych, wybudował nowe jezdnie, chodniki i miejsca postojowe dla samochodów. Została również zainstalowana sygnalizacja świetlna na skrzyżowaniu ulic Potulickiej i Narutowicza. Osobnym kontraktem Tramwaje Szczecińskie załatwiły torowisko w ciągu ulicy 3 Maja na odcinku od Dworcowej do Narutowicza. Remont też przeprowadzał Energopol i podwykonawcy.
No ale "Energopol" zabezpieczył się w umowie z miastem o dwuletnim okresie modernizacji. Musiał również zakończyć rozpoczęte inwestycje (część trasy północnej) i przygotować się do robót na ulicy Energetyków i Gdańskiej wraz z pętlą na Basenie Górniczym.
Od 18 marca 2024 roku do pętli na Potulickiej skierowano linię 3 kursującą w relacji Osiedle Zawadzkiego – Potulicka. Z pętli „Potulicka” obecnie korzystają: • linia 1 kierunek: Osiedle Zawadzkiego, • linia 3 kierunek: Osiedle Zawadzkiego - tymczasowo, • linia 9 kierunek: Głębokie. Przy pętli zatrzymują się również autobusy nocnej linii 529. Trochę historii Pierwsze wzmianki o istnieniu cmentarza na Górnym Wiku pochodzą z XIV wieku, kiedy istniał w tym miejscu niewielki cmentarz związany z kościołem i szpitalem św. Jerzego, w źródłach określany jako "Georgenkirchhof”. Jak podaje "Encyklopedia Pomorza Zachodniego - ” w 1767 roku w jego miejscu zorganizowano nowe miejsce pochówków, określane na mapach jako Wiekscher Kirchhof lub Oberwieker Friedhof. Spoczęli tu m.in. członkowie francuskiej rodziny Rückforth, znanej z prowadzenia działalności browarniczej oraz rodziny Crepin – właścicieli drożdżowni i gorzelni. W drugiej połowie XIX wieku wybudowano kaplicę cmentarną i ogrodzono teren (1878), ale jednocześnie rozpoczęto stopniowe zmniejszanie nekropolii ze względu na rozbudowę dworca kolejowego po stronie wschodniej oraz budowę od 1873 roku teatru letniego "Bellevue” w jego południowej części. Ostatecznie ze względu na brak wolnych miejsc cmentarz zamknięto w 1880 roku. W 1925 roku rozebrano kaplicę cmentarną, zaś pięć lat później w północnej części cmentarza wzniesiono kościół ewangelicki pw. Zbawiciela ( Erlöserkirche). W czasie nalotu w styczniu 1944 roku cmentarz, jak i znajdujący się obok świątynia uległy zniszczeniu. * * * * * * Nie każdy wie, że przy ulicy Potulickiej umiejscowiona była Operetka, znajdowała się dzielnicy tzw. wojskowej, gdzie były koszary i areszty śledcze (budynki wojska i milicji). W początkowych latach jej siedzibą była sala gimnastyczna Komendy Wojewódzkiej MO przy Potulickiej - przy ostatnim przystanku tramwaju linii 4. Pierwszy spektakl, odbył 25 stycznia 1957 roku, była to "Kraina uśmiechu" Ferenca Lehára. W 1958 roku Operetka została upaństwowiona, a jej nazwę zmieniono na Teatr Muzyczny. Od 1978 roku siedzibą Opery jest Zamek Książąt Pomorskich. Jej pierwszym założycielem i dyrektorem był Jacek Nieżychowski (1956 - 1959). * * * |
Lata 90 XX wieku Wiek XXI Linki |
Copyright © Janusz Światowy, 2002 |