Historia linii

* * *

Historie linii 52 opracował Filip Groszewski zamieszczonej na stronach Komisu

Linia 52: Tkacka - Wyspa Pucka

Trasa:
Tkacka - Grodzka - Sołtysia - Wyszyńskiego (z powrotem: Wyszyńskiego - Tkacka) - most Długi - Energetyków - most Portowy - Gdańska - Kanał Parnicki - Marynarska

Historia numeru linii 52 rozpoczyna się w 1955 roku. Wtedy powstała nowa linia łącząca Gocław z sąsiednimi Policami. Autobusy na trasie: Gocław - Koszalińska - Lipowa - Nad Odrą - Skolwin - Mścięcino - Police Rynek (później wydłużona do Police Osiedle) kursowały co 20 minut od godz. 7:50 do 23:00. Wraz z reorganizacją taryfy na liniach podmiejskich 1 grudnia 1973 roku wprowadzono dla linii wyjeżdżających poza teren miasta specjalną numerację, przez co linia 52 otrzymała numer 102

W latach 50 XX wieku linię 52 obsługują głównie Sany H25 i H27. Od 1963 pojawiają się na niej także pierwsze Jelcze 272.

Obecna 52 ma zupełnie inną przeszłość. Działkowcy chcący dostać się do Wyspy Puckiej od 10 lutego 1968 roku mieli taką możliwość korzystając z linii M (bądź MB). Trasa tejże linii była bardzo zbliżona do dzisiejszej. Linia była obsługiwana przez mikrobusy marki Nysa. Prawdopodobnie w szczycie można było spotkać 5 takich pojazdów na trasie.

30 maja 1981 roku na linii dokonano rewolucji - wysłużone, i co najważniejsze, mało pojemne Nysy zostały zastąpione Jelczami 080. Wraz z tą zmianą zmieniło się oznaczenie linii - z M na 52. Trzy lata później, bo 11 maja 1984 roku autobusy zaczęły jeździć na wydłużonej trasie do oddalonej o 800 m nowo wybudowanej pętli przy ulicy Marynarskiej.
Wraz z przyjazdem dłuższych Jelczy M11 do Szczecina, zmieniła się obsługa taborowa na właśnie te pojazdy. Owe pojazdy aż przez dwadzieścia lat miały monopol na tę linię. Powodem takiego stanu był (i jest) wiadukt znajdujący się przy lokomotywowni Szczecin Port Centralny, który skutecznie utrudnia przejazd większym pojazdom na wyspę. Co jakiś czas sprawdzono, czy tabor jest w stanie przejechać pod tym felernym wiaduktem. W 2006 roku próby przejazdem Ikarusem 280 zakończyły się sukcesem. W związku z tym podczas wakacji, kiedy pospieszne D i E są zawieszone, na tym odcinku "węgierki" wyruszają na podbój linii. Pasażerowie od razu zaobserwowali niebywały luksus w postaci większej ilości miejsc.

W 1989 roku na linii 52 wprowadzono letni rozkład jazdy. Linia jeździła w soboty, niedziele i święta z częstotliwością co 14 minut a w dni powszednie co 21 minut.
Poza okresem letnim na linię 52 powracają wysłużone Jelcze. Wyżej wymieniona sytuacja powoduje sporo problemów. Na działki udają się w szczególności osoby starsze, które są po części niepełnosprawne. Wymiana pasażerów jest więc utrudniona i wydłuża się czas postoju na przystanku.
W okresie letnim na linię wyjeżdżają dwa autobusy, natomiast od 1 listopada do 31 marca linię obsługuje jeden autobus, najczęściej Jelcz M11. Linia kursuje od wczesnych godzin porannych, aż do tych późnowieczornych. Podczas obsługi letniej w dni powszednie dwie brygady kursują przez cały dzień, natomiast w dni świąteczne druga brygada wyjeżdża w godzinach o zwiększonych potokach pasażerskich (8-11 oraz 17-20).

* * *