Modernizacja ulicy Kardynała Wyszyńskiego

* * *

Opracowanie: Eligiusz Borkowski, Kazimierz Bogacki. Grudzień /Nr 62/ 1997 rok

* * *

Pogarszający się w ostatnich latach stan techniczny torów tramwajowych w ulicy Wyszyńskiego w postaci zapadnięć, odkształceń i zużycia szyn powodował liczne awarie, co groziło wykolejeniem tramwajów.

W ramach ustalania zakresu robót remontowych torowiska w I półroczu 1995 r. MZK przyczynił się do przeprowadzenia badań stanu technicznego kanalizacji biegnącej pod torami.

Koordynowana przez Dział Inwestycji i Remontów Kapitalnych akcja inspekcji kanału, przy pomocy automatycznej kamery wideo, została przeprowadzona przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji. W wyniku ww. badań stwierdzono, że kanał posiada "liczne uszkodzenia, zarwania, pęknięcia i rysy, co jak przewidywano było powodem zniekształcania i zapadania torów. Groziło to nieobliczalną w skutkach katastrofą komunikacyjną oraz sparaliżowaniem komunikacji na znacznych obszarach miasta i odcięciem dzielnic Prawobrzeża od Centrum.

W obliczu realnego zagrożenia bezpieczeństwa. Zarząd Miasta w maju 1996 r. podjął decyzję o przeprowadzeniu modernizacji ulicy Wyszyńskiego w 1997 r. i niezwłocznym podjęciu przez MZK prac przygotowawczych, projektowych i realizacji tej inwestycji. W III kw.l996 r. w wyniku wielu narad technicznych i organizacyjnych na szczeblu Urzędu Miejskiego oraz Zakładów Komunalnych ustalono m.in.

1. Przed modernizacją torowiska zachodziła konieczność likwidacji starego kanału pod torami i budowy 2-nowych kolektorów kanalizacyjnych w sąsiednich Jezdniach. Spowodowało to rozszerzenie zakresu rzeczowego robót o część drogową i infrastrukturę komunalną, co z kolei wymagało zamknięcia dla ruchu na czas budowy całej ulicy — zgodnie z harmonogramem od 1.06.1997r.

2. Przed tym terminem i wyłączeniem ul.Wyszyńskiego z ruchu, należało przygotować objazd drogowy przez ulice Dworcową i Nową, tj. wyremontować i przystosować torowisko tramwajowe do parametrów nowego taboru tramwajowego oraz poszerzyć przyległe pasy jezdni dla skierowania tu autobusów komunikacji zastępczej.
Olbrzymi zakres prac przygotowawczych, projektowych i realizacyjnych - nadzór i koordynacja robót w wielu branżach przekraczał możliwości osobowe Działu Inwestycji i Remontów Kapitalnych. MZK wnioskował więc prowadzenie podstawowego zadania przez Wydział Inwestycji Miejskich z propozycją współpracy w zakresie nadzoru inwestorskiego robót torowych i drogowych. Jednocześnie MZK zobowiązał się do przygotowania i realizacji w terminie do 30.06.1997 r. przebudowy torów i ulic Dworcowej i Nowej jako tymczasowego objazdu jak i docelowej modernizacji torów oraz poszerzenia jezdni.

Stosując przyspieszone procedury zamówień publicznych dla opracowania projektów budowlanych i wyboru wykonawcy robót oraz nadzorując i koordynując roboty - Dział Inwestycji i Remontów Kapitalnych MZK doprowadził do zrealizowania przebudowy ulic Dworcowej i Nowej w żądanym terminie.

W okresie od 7.10.1996 r. do 31.12.1996 r. wykonano modernizację 700 m toru pojedynczego torowiska tramwajowego, wykonując je w nowej konstrukcji od podstaw i w normatywnym rozstawie osiowym wymaganym dla nowego taboru.
W okresie od 4.02.1997 r. do 24.05.1997 r. wykonano przewidzianą projektem modernizację sieci trakcyjnej, oświetlenia i liczne przezbrojenia urządzeń, a przede wszystkim nową nawierzchnię asfaltową poszerzonej jezdni.
Z tą chwilą można było wyłączyć z ruchu ul.Wyszyńskiego i przystąpić do jej modernizacji. Inwestorem bezpośrednim modernizacji ulicy Wyszyńskiego był Wydział Inwestycji Miejskich Urzędu Miejskiego. Duży wkład pracy i zaangażowanie w realizację przebudowy ulic Dworcowej i Nowej wykazały Wydziały: Drogowy i Energetyczny Trakcji Tramwajowej.

* * *

Zakończona modernizacja

29 października br. po prawie czteromiesięcznej modernizacji oddano do użytku ulicę Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W ramach modernizacji wybudowano od nowa kanalizację, przebudowano instalację elektryczną i gazową, zbudowano nowe jezdnie, nową sygnalizację oraz nowe torowisko tramwajowe wraz z siecią trakcyjną. Łączna długość torowiska razem z odcinkiem ul. Vasco da Gamma wynosi ok. 1780 ra, z tego 1163 m w technologii tzw. "toru węgierskiego".

Istotą tej technologii jest zastosowanie wielkich płyt /o dł. do 6 m/, innego rodzaju szyn oraz ułożenie szyn na podkładzie gumowym i zamocowanie tych szyn przez specjalne profile gumowe. Powoduje to wyciszenie torowiska oraz eliminuje przenoszenie drgań na sąsiednie obiekty.

Dodatkową zaletą tej metody jest łatwość wymiany szyn w przypadku ich zużycia. W naszej ocenie to torowisko nie powinno wymagać napraw przez co najmniej 20 lat.

* * *